การเลี้ยงหมูแบบปล่อย

ใน กระบวนการทำเกษตรกรรมมีอีกกิจกรรมหนึ่งที่มักจะพบเห็นเกือบทุกหมู่บ้านใน ชนบท คือการเลี้ยงหมู ไม่ว่าจะเป็นหมูบ้าน หมูหลุม หมูขังคอก หมูปล่อยตามใจคนเลี้ยงก็ตามแต่ แต่ตอนนี้ได้ผมได้ทำการศึกษาการเลี้ยงหมูแบบปล่อยในแปลงมะนาวที่ล้อมทำคอกด้วยลวดไฟฟ้า ที่มีกระแสไฟ 24 volt 


การเลี้ยงแบบเดิม

การเลี้ยงแบบใหม่

ถาม ว่าทำไมถึงมีการเลี้ยงหมูแบบปล่อยแปลง คำตอบก็คือว่า ในยุคนี้ สมัยนี้ เป็นยุคของ "ข้าวยาก หมากแพง" แต่ราคาหมูกลับตกต่ำ ดังนั้นจึงต้องหาคำตอบให้กับตัวเองที่กำลังศึกษาเรื่องเกษตรกรรมแบบประณีต และพี่น้องเกษตรกรทั่วไปว่า ในยุคสมัยนี้เราจะมีชุดความรู้ของการเลี้ยงหมูอย่างไรที่จะประหยัดต้นทุน เพื่อที่จะดำรงให้อยู่รอดได้
ดัง นั้น จึงได้คิดค้น เรียนรู้ เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งคำตอบ จึงคิดว่าการเลี้ยงหมูโดยใช้ภูมิปัญญาพื้นบ้านที่มีอยู่ในอดีต มาผนวกกับเทคโนโลยีที่ต้นทุนต่ำในปัจจุบัน ร่วมกันน่าจะเป็นทางออก และทางรอดให้กับพี่น้องเกษตรกรได้

การ ศึกษาเรียนรู้จึงเริ่มขึ้น โดยทำรั้วเทคโนโลยีที่ต้นทุนถูก ในพื้นที่ 2 งาน เพื่อกำหนดขอบเขตไม่ให้ไปรบกวนคนอื่น และในขณะเดียวกันว่าจะทำอย่างไรที่จะให้เกื้อกูลพืชในระบบด้วย จึงเลือกพื้นที่ที่มีพืชอยู่แล้วคือแปลงมะนาว

หลังจากปล่อยหมูลงไปในคอก และได้สังเกตพฤติกรรมของหมูพบว่า วัน แรกเขาจะยังไม่ไปไหน อยู่รวมกันเป็นกลุ่มในเพิงพักที่ทำไว้ให้ เอ...ทำไมเขาไม่ไปไหน ก็เป็นคำถามที่อยู่ในใจของเรา หรือว่าเขาเคยชินกับพื้นที่แคบๆ พอวันที่สองเขาก็เริ่มที่จะพากันเดินบ้าง วิ่งบ้าง และผมก็เฝ้าดูต่อไป ซึ่งคิดว่าเขาน่าจะมีความสุข 
มี เจ้าตัวหนึ่งเป็นคนก็คงเป็นพวกชอบลองของเขาจะเดินเข้าหาลวดไฟฟ้า พอเอาจมูกไปชนกับลวดเท่านั้นหละครับ กระแสไฟ 24 volt ก็แผงฤทธิ์ทันที ถึงกับร้องจ๊าก....เสียงหลงไปเลยทีเดียว 

เจ้าตัวที่ร้อง เสียงหลง ตัว แรกเป็นเจ้าลูกผสมระหว่างหมูป่าผสมกับหมูกระโดน ซึ่งปราดเปรียวมาก และได้กระโดดออกนอกลวดไฟฟ้าวิ่งตามจับกันทั่วสวน ดีหน่อยช่วงนี้ตัวอื่น ๆ กำลังรอประกวดธิดาหมูอยู่ก็เลยไม่กล้าแค่เดินมาโดนลวดหน่อยเดียวก็ถอยแล้ว เพราะเป็นหมูเหมยซาน ซึ่งมีพฤติกรรมที่เชื่อง


นอนสบายเฉิ่ม

หลัง จากอยู่มาได้สี่วันบรรดาหมู ๆ ทั้งหลายก็คงคิดแล้วว่าเรามาอยู่โลกใหม่ และอยู่ในโลกของสายไฟฟ้าที่มีอาณาบริเวณกว้างอันกว้างนี้เราน่าจะต้องปรับ ตัวให้เข้ากับบรรยากาศ เราจะทำตัวแบบเก่าไม่ได้แล้ว นั่นแสดงว่าเขามีการปรับตัว เพื่อให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมือนเดิม ซึ่งจะเห็นได้จากการนอนเขาจะมานอนรวมกันไม่แยกจะนอนทับกันแบบไม่มีเงื่อนไข ยอมให้ทับเสียโดยดี แหม...จะมีความสุขอะไรขนาดนั้น
โปรดติดตามตอนต่อไปครับ
ขอบคุณครับ
อุทัย อันพิมพ์2 พฤษภาคม 2550